تیم سابر ایران که در مسابقه اخیر خود در اسپانیا و در آخرین رویداد مهم قبل از آغاز المپیک نتوانست عملکرد قابل قبولی را به نمایش بگذارد، این روزها امید دارد تا با حضور پیمان فخری، جان تازه‌ای بگیرد.
سابر ایران که به واسطه عملکرد خود در سال‌های اخیر چند سالی است که جایگاه خوبی در رنکینگ جهانی دارد، بعد از کسب سهمیه تیمی در المپیک توکیو و با حفظ جایگاه خود در رنکینگ پس از جدایی پیمان فخری و با هدایت امین قربانی، توانست برای المپیک پاریس نیز این سهمیه را تکرار کند. البته این مسیر برای سابر با فراز و نشیب زیادی همراه بود به خصوص از دی ماه سال گذشته امین قربانی از سرمربی‌گری این تیم کناره گیری کرد.
با جدایی پیمان فخری از تیم ملی سابر و پس از آن استعفای قربانی اگر چه مسیر اصلی کسب سهمیه المپیک طی شده بود و این سهمیه برای ایران تقریبا قطعی بود، اما سابر با مشکلات زیادی رو‌به‌رو شد و از آن زمان تا امروز که پیمان فخری مجددا هدایت این تیم را بر عهده گرفته است، چیزی به عنوان سرمربی و یا حتی مربی برای این تیم در کار نبوده است.
فدراسیون شمشیربازی پس از استعفای قربانی و در زمانی که به نظر می‌رسید لازم است تا گزینه‌ای تمام وقت برای این تیم انتخاب شود، به دنبال کریستین بائو، سرمربی فرانسوی رفت که هدایت تیم ملی گرجستان و چند سابریست شاخص جهان از جمله بازادزه را بر عهده دارد.
معرفی بائو به عنوان مربی ایران در حالی اتفاق افتاد که او نه یکبار به ایران سفر کرد و نه اینکه در مسابقات سابریست‌های ایران حضور موثری در کنار پیست داشت. در این مدت سابریست‌های ایران اردوی منسجمی را پشت سر نگذاشتند و تمرینات آنها با حضور طولانی مدت در کمپ اورلئان فرانسه محدود بود و بائو تنها بر تمرینات آنها نظارت داشت.
سابر ایران در این زمان نه تنها در بخش تیمی نتایج مطلوبی را کسب نکرد بلکه در جام جهانی اسپانیا که در سال گذشته در آن صاحب برنز شده بود، در همان ابتدا باخت عجیبی را مقابل ژاپن متحمل شد و در نهایت در جایگاه هشتم رنکینگ جهانی ایستاد. یکی از دلایل باخت ایران به ژاپن در این مقطع حساس اردوی دراز مدت در کمپ اورلئان بدون داشتن همراه و غیبت 10 روزه بائو به دلیل حضور در مسابقات قهرمانی جهان در عربستان بوده است و سابریست های کشورمان در این 50 روز تمرینات کمی را زیر نظر این مربی فرانسوی داشتند.
در بخش انفرادی نیز به جز پاکدامن که در جام جهانی گرجستان (بهمن 1402) مدال نقره و در مجارستان (فروردین 1403) مدال برنز گرفت، سایر نمایندگان ایران توفیق چندانی را حاصل نکردند. در همان زمان باز هم اصرار فدراسیون بر ادامه همکاری با بائو بود اما در نهایت فدراسیون به این باور رسید که حضور پیمان فخری در این تیم لازم است.
امین قربانی به عنوان دستیار پیمان فخری میراث او را بر عهده گرفت و حتی در مسابقات و برنامه ریزی‌ها هم با او هماهنگ بود و با هدایت وی سابر ایران صاحب هفت مدال شد و این تیم به دست بائو افتاد و حالا پیمان فخری در شرایطی باید میراث بائو را تحویل بگیرد که این تیم به واسطه جایگاه هشتم رنکینگ جهانی در المپیک مسیر سختی را در پیش دارد و باید در گام اول با آمریکا و یا کره جنوبی رو‌به‌رو شود.
بعلاوه به جز پاکدامن سایر نمایندگان ایران در المپیک در بخش انفرادی به دلیل رنکینگ نامناسب خود با جدول سختی رو‌به رو خواهند شد.
همچنین اردوی سخت و طولانی مدت سابریست‌ها در اورلئان امروز یک چالش بزرگ پیش روی فخری خواهد بود و این تیم باید در همین شرایط عازم مسابقات قهرمانی آسیا شود که امتیاز آن در رنکینگ جهانی تاثیر دارد. همچنین عدم حضور سرمربی در تیم سابر در این مدت، هماهنگی بازیکنان در بخش تیمی را کاهش داده و ایجاد انسجام و به روز کردن این تیم جهت رسیدن به آمادگی مد نظر برای حضور در المپیک مسیر سختی را پیش روی فخری قرار خواهد داد.
شاید بدون اغراق بتوان عنوان کرد که فخری با میراث به جا مانده از بائو و تصمیمات اشتباه فدراسیون در مقطعی حساس، حالا کاری سخت از سال‌های گذشته دارد و دو ماه نیز فرصت بسیار کمی برای ساختن این تیم است.
© تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به اسرار نویس می باشد.
